Zamanında çok başarılı bir gazeteci olan Adnan, son yıllarda işten güçten elini çekiyor, kendini fazlasıyla da içkiye veriyor ve bir gün işe gittiğinde kovulduğunu öğreniyor. Aynı gün yıllardır görmediği üvey kardeşi Doğan ile karşılaşıyorlar ama aslında bu üvey kardeşi tarafından planlanmış bir karşılaşma. Doğan'ın hiç temiz bir sicili yok. Sonunun iyi olmadığı aşikar ama pisi pisinede gitmek istemiyor. Abisinden yardım istiyor ve sonrasında olaylar hız kazanıyor ve son sayfaya kadar da aksiyon devam ediyor. Arada Adnan'ın kendi iç sesi ile konuşmaları biraz uzun sürse de ben bu kendi psikolojik değerlendirmelerini yapışını, gel-gitlerini, kendini bu denli tanımasını sevdim. Polisiye, cinayet, devletin içindeki gizli örgütler, hesaplaşmalar, aşk... her şey var. Aman aman da şaşılacak bir sonuç beklemiyor sizi ama sayfalar yazarın akıcı diliyle akıp gidiyor.
Ergenekon'un yıllar önce yazılan romanı imiş. O zamanlar Susurluk olayından etkilenip yazılmış.
Kitabı okurken sürekli kuklanın kim olduğunu sordum kendime ama Adnan mı yoksa Doğan'mı kukla karar veremedim.
9,90 TL'lik cep boyuyla bir süre bana yol arkadaşı oldu. Ahmet Ümit'in birkaç kitabını daha okumak istiyorum. Bu daha çok polisiye ve psikolojik bir kitaptı ama diğer türlerde kitapları da var bildiğim kadarıyla. Elimde okunacak çok kitap birikti. Biraz farklı yazarlardan okuduktan sonra belki yeniden bir Ahmet Ümit kitabı paylaşabilirim. Okumaya devam...
